Dziś mija 161. rocznica śmierci Adama Mickiewicza. Z tej okazji nasza polonistka ogłosiła konkurs na zilustrowanie cytatu Wieszcza za pomocą nowoczesnej technologii. Musieliśmy zajrzeć do jego utworów, a nie (jak często) do streszczeń. I okazało się to bardzo ciekawe! Zrobiliśmy kilkadziesiąt snapów i memów. Poniżej najlepsze z nich. Kto wie, z jakich utworów pochodzą te słowa? Piszcie w komentarzach!
Zrobiliśmy z tego wystawę na szkolnym korytarzu 🙂
Filed under Bez kategorii
W zeszłym tygodniu nasza klasa brała udział w warsztatach geograficznych prowadzonych przez parę podróżników: Marysię i Jarka z Warszawy.
Dowiedzieliśmy się między innymi tego, kto jest narratorem turystycznej wyobraźni. Rozmawialiśmy o egzotyce i oriencie. Obejrzeliśmy film „Z kamerą wśród ludzi” który pokazał nam jak zmienia się nasze wyobrażenie o danym miejscu i ludziach przed i po przyjeździe. Czytaliśmy teksty podróżnicze o obyczajach i zwyczajach amazońskich plemion. Rozmawialiśmy także o tym, jaki procent pieniędzy wydawanych przez turystów w krajach rozwijających się wraca na Zachód.
Pogłębiliśmy wiedzę na temat tego, jak nasze podróże wpływają na środowisko przyrodnicze i wygląd danego kraju. Co najważniejsze dowiedzieliśmy się jak być odpowiedzialnym turystą. Warsztaty były przyjemną forma zdobywania i utrwalania wiedzy. Chcemy więcej:)
Filed under Bez kategorii
22 kwietnia w naszej szkole odbył się dzień otwarty dla gimnazjalistów, który miał na celu zapoznanie przyszłych uczniów ze szkołą i nauczycielami.
Z zaangażowaniem oprowadzaliśmy i opowiadaliśmy o naszej szkole, codziennym życiu w niej i atrakcjach, jakich dostarcza nam na co dzień. Gimnazjaliści mogli brać udział w różnych konkursach i quizach językowych, doświadczeniach matematycznych, fizycznych i chemicznych. Nasi goście z chęcią przyłączali się do śpiewania disco-polo na szkolnej auli oraz robienia sobie zdjęć z szkolną maskotką. Nie ominął ich również smakowity poczęstunek, od którego pojawiły im się uśmiechy na twarzy. Mamy nadzieję, że zachęciliśmy młodszych kolegów do naszej szkoły. Poniżej kilka zdjęć z tego dnia.
Ola z I H
Filed under Bez kategorii
Kilka dni temu pojechaliśmy do Warszawy, aby podążać śladami bohaterów ,,Lalki” Bolesława Prusa. Znaliśmy treść tej lektury, ponieważ dopiero co skończyliśmy ją omawiać. Każdy z nas miał przydzielone zadanie. Dostaliśmy cytaty dotyczące konkretnych miejsc w Warszawie, które musieliśmy odnaleźć i sfotografować.
Część grupy pojechała do Łazienek Królewskich, w których główny bohater – Stanisław Wokulski spotykał pannę Izabelę Łęcką. Pozostali udali się między innymi na Powiśle, Nowy Świat oraz Krakowskie Przedmieście.
Dowiedzieliśmy się, że w miejscu, gdzie teraz znajduje się Księgarnia Naukowa im. Bolesława Prusa, siedzibę swoją miał sklep Stanisława Wokulskiego.
Gdy przeszliśmy nieco dalej, dostrzegliśmy pomnik Bolesława Prusa. Jest on upamiętnieniem miejsca, w którym znajdowała się siedziba Kuriera Warszawskiego, gdzie pracował Prus. Nasza polonistka opowiedziała nam ciekawostkę o lęku wysokości autora „Lalki” i to własnie z tego powodu pomnik znajduje się na niskim cokole.
Odwiedziliśmy również Uniwersytet Warszawski, na którym Bolesław Prus, tak jak i główny bohater powieści, studiował na Wydziale Matematyczno- Fizycznym dawnej Szkoły Głównej. Na jednej ze ścian gmachów – dziś Polonistyki – mieści się tablica upamiętniająca ten fakt.
W bardzo ciekawy sposób utrwaliliśmy sobie treść lektury. Pozwoliło nam to na zapamiętanie jeszcze więcej wiadomości do matury 🙂
Magda i Karolina z IIH
Filed under Bez kategorii
Dwa dni temu w naszej szkole odbyły się uroczystości z okazji dnia patrona – Ignacego Łukasiewicza. Podczas oficjalnej części uczniowie złożyli kwiaty pod pamiątkową tablicą, został odśpiewany hymn a pan Dyrektor wygłosił przemówienie.
Następnie uczniowie naszego technikum zaprosili na przedstawienie dotyczące wynalezienia przez Ignacego Łukasiewicza lampy naftowej oraz pierwszej nocnej operacji, która mogła odbyć się dzięki jego wynalazkowi. Cały ten proces został ciekawie odtworzony przez uczniów, dzięki czemu mogliśmy poczuć się jak w dawnych czasach.Dziewczyny ze szkolnego chóru zaszczyciły nas swoim śpiewem, który idealnie wkomponował się do przedstawienia. Odbył się też konkurs plastyczny na najciekawszy plakat. Każda klasa prezentowała jeden. Pokazujemy najładniejsze:)
Dzień ten był bardzo radosny i pozostanie na długo w naszej pamięci.
—
A.W. Grabowska kl. I H
Filed under Bez kategorii
Z inspiracji naszej polonistki, chcieliśmy przypomnieć, że co roku 21 lutego obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego. W tym celu przygotowaliśmy ulotki na temat naszego języka i rozprowadzaliśmy je po szkole.
Polszczyzna od lat zalewana jest anglicyzmami. Co tu dużo mówić, nie szanujemy własnego języka. Posługujemy się skrótami, wyrazami zapożyczonymi głównie z angielskiego, emotikonami… Nie potrafimy poprawnie wypowiedzieć się na jakikolwiek temat w języku, którego uczymy się od urodzenia, przez kilkanaście lat. Rozwój technologii sprawił, że prawie w ogóle rezygnujemy z polskich znaków. Dlatego na lekcji polskiego szukaliśmy wyrazów, które bez ogonków i kresek znaczą co innego niż z nimi (fachowo nazywają się znakami diakrytycznymi). A jest ich sporo, popatrzcie:
przesądzać – przesadzać, świąt – świat, wyżywać – wyzywać, kąpie – kapie, kłącze – klacze, bąk – bak, sąd – sad, móc – moc, nić – nic, łaska – laska, kąt – kat, kręci – kreci, więc – wiec, nić – nic, wspaniałe – wspaniale, święci – świeci, muszę – musze, strącić – stracić, osąd – osad, stał – stal, łoś – los, noś -nos, koś – kos, kąsa – kasa, mać – mąć, lęk – lek, leń – len, pić – pic, woła – wola, trącić – tracić, ład – ląd, łasy – lasy, łata – lata, posąg – posag, pięść – pieść, część – cześć, półka – polka, was – wąs, żeby – zęby, żądanie – zadanie…
Według UNESCO niemal połowa z 6000 języków świata jest zagrożona zanikiem w ciągu 2-3 pokoleń. Od 1950 r. zanikło ich 250. Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego ma w założeniu dopomóc w ochronie różnorodności językowej jako dziedzictwa kulturowego.
To, czy nasza polszczyzna będzie kiedyś zagrożona wyginięciem, zależy od nas – jej użytkowników.
Uczniowie kl. IF
Filed under Bez kategorii
Jak co roku w auli naszej szkoły odbyły się tradycyjne Jasełka.
A w klasie dzieliliśmy się opłatkiem. Był też Mikołaj z prezentami:)
Wszystkim Czytelnikom naszych postów pragniemy złożyć życzenia spokojnych świąt, odpoczynku w zdrowiu i radości, a na nadchodzący rok samych pogodnych dni, zadowolenia z siebie i innych:)
klasa IIH
Filed under Bez kategorii
Kilka dni temu minęła 160. rocznica śmierci Adama Mickiewicza. Stanowiła ona okazję do spotkania z profesorem Uniwersytetu Warszawskiego Wiesławem Rzońcą, z którym wspólnie zastanawialiśmy się nad pytaniem zawartym w temacie tego postu. Gościliśmy w Muzeum Mazowieckim w Płocku.
Znawca kultury romantyzmu zaczął swoją wypowiedź od słów Szekspira:„Jest wiele rzeczy na Ziemi i niebie, o których nie śniło się waszym filozofom.” Zrozumieliśmy, że „jest wiele rzeczy, o których nam się nie śniło”. To zdanie okazało się fundamentem naszego spotkania. Profesor wiedząc, że słuchacze, są uczniami kierunków ścisłych, postanowił przedstawić swoje myśli w bliższy nam sposób. Opisał rolę romantyzmu w wielu dziedzinach nauki oraz życia. Pierwszym z takich przykładów (związanych z medycyną) było występowanie niewidocznych dla nas mikroorganizmów oraz bakterii, od których uzależnione jest nasze istnienie ze względu na budowanie naszej odporności.
Tematem następnej anegdoty była woda i wulkanologia. Dowiedzieliśmy się, że woda na naszej planecie znalazła się dzięki wybuchom wulkanów. Doprowadzało to do łączenia się wodoru z dwutlenkiem węgla i zaistnienia życia na Ziemi. A jak wiemy, bez wody nie istniałoby życie, a tym samym my. „Poza tym co, widzimy istnieje jeszcze bardzo bogaty świat, świat mikroorganizmów(…)” – tłumaczył profesor.
„Świat wymaga naszej otwartości poznawczej. Do tej pory musimy skazywać się na własną intuicję. Musimy mieć odwagę w sobie, by nie przejmować od bliźniego swego określonych wyobrażeń na temat świata. Ma nas być stać na to, abyśmy poszli własną drogą duchowej wrażliwości. Każdy z nas- bo tylko wtedy będziemy silni egzystencjalnie.(…) Właśnie nieszczęścia, które towarzyszyły romantykom, uczyły ich rozumu- rozumu nowoczesnego.” 
Dalsza część wykładu dotyczyła cech romantyzmu: indywidualizmu (najważniejsza w romantyzmie była wolność, która Polakom została zabrana w czasach zaborów i do której odzyskania dążyli romantycy), patriotyzmu (Polacy wywoływali powstania- najważniejsze listopadowe, które miało miejsce za czasów najwybitniejszych polskich romantyków. Dzięki nim pokazali całej Europie swoją determinację), miłości (romantycy nie przeklinali samobójców, złoczyńców, którzy uczynili zło z powodu miłości) oraz orientalizmu (romantycy wykazali się ogromną tolerancją i akceptacją inności). Uświadomiliśmy sobie, że większość tych cech jest dziś aktualna, że „czucie i wiara” są tak samo potrzebne jak dwieście lat temu.
Następnym etapem naszego spotkania była rozmowa z Profesorem.
Pytaliśmy o lektury, omawiane właśnie na polskim.
-Jak wyjaśnić fakt, że na początku „Kordiana” tytułowy bohater popełnia samobójstwo, a w dalszym tekście jednak nadal występuje jako postać żywa?
-W literaturze romantyzmu mamy do czynienia z czymś takim jak przyczynowość symboliczna albo zawieszenie relacji przyczyna i skutek wymiaru fizykalnego, czy też fizykalistycznego. Słowacki świadomie nie dopełnił znaczeń, w myśl zasady, że znaczenia ukonkretniali pisarze epoki oświecenia (…)
-Jakich postaw w naszej dzisiejszej Polsce potrzeba więcej – romantycznych czy pozytywistycznych?
-Prowadziłem dzisiaj do pewnego wyodrębnionego romantyzmu i jeśli pani profesor zgodziłaby się na taki właśnie wyodrębniony romantyzm, to absolutnie romantyzm. Z tej racji, że pozytywistyczny światopogląd sprzyjał uległości wobec władz (…)
Zrozumieliśmy, że dużo zależy od sytuacji politycznej kraju. w czasie pokoju, romantyzm odchodzi do lamusa, ale w gdy tylko istnieje zagrożenie dla narodu, natychmiast staje się aktualny.
Padło jeszcze kilka pytań odnośnie wypowiedzi profesora w dziedzinach związanych z romantyzmem, czy też religijnością oraz jak zachowałby się w różnych sytuacjach. Niestety kończył się już czas przeznaczony na nasze spotkanie.
Na koniec wystąpił pan Alojzy Balcerzak, który był twórcą obrazów umieszczonych na wystawie w Muzeum. Zaprosił nas na obejrzenie swoich dzieł, których wystawa była zadedykowana Fryderykowi Chopinowi, żyjącemu także w romantyzmie. Profesor Rzońca chętnie poszedł z nami obejrzeć obrazy. Tam także mieliśmy okazję porozmawiać. Takie lekcje zostają na dłużej.
Tekst: Oliwia Maćkiewicz, Marlena Ostrowska, Justyna Giewartowska
Zdjęcia: Łukasz Skwarski
–
Filed under Bez kategorii
Po omówieniu „Przedwiośnia” Stefana Żeromskiego pojechaliśmy do Warszawy pochodzić śladami pisarza. Tak jak w tamtym roku oprowadzał nas przewodnik, pan Sebastian Łabęda.
Swoją opowieść o Żeromskim zaczął od intrygującego zdania: „Życie tego pisarza rozpoczęło się od kłamstwa.” Nasza ciekawość została zaspokojona wyjaśnieniem, że rodzice małego Stefana sfałszowali datę jego urodzenia, mając nadzieję na przedłużenie mu młodości odroczeniem o rok służby wojskowej. Pobór do wojska w carskiej Rosji, któremu podlegali wtedy również Polacy pod zaborem rosyjskim, odbywał się w listopadzie. Rodzice, podając datę urodzenia syna 1 grudnia, byli pewni, że zrekrutują go rok później. Niestety, oboje osierocili syna, gdy ten był jeszcze nastolatkiem.
Ogród Saski, gdzie Cezary Baryka, bohater „Przedwiośnia”, spotkał się po raz ostatni z ukochaną Laurą.
Chodziliśmy po Warszawie śladami Żeromskiego, który przybył do niej z Kielc na studia weterynaryjne. Był to wtedy kierunek niewymagający świadectwa maturalnego, którym późniejszy pisarz nie mógł się pochwalić ze względów zdrowotnych i politycznych poniekąd.
Najbardziej podobało nam się w mieszkaniu Żeromskiego na Zamku Królewskim. Pisarz mieszkał tam przez ostatni rok swojego życia z inicjatywy prezydenta RP Stanisława Wojciechowskiego.
Widzieliśmy wiele pamiątek po autorze „Przedwiośnia”, ale także po prezydencie Wojciechowskim, a nawet maskę pośmiertną Józefa Piłsudskiego.
Dzięki takim wycieczkom lektury są dla nas bardziej zrozumiałe i mniej nudne:)
Filed under Bez kategorii
W dniu Waszego święta, Drodzy Nauczyciele, życzymy Wam zdrowia, szczęścia w życiu osobistym i cierpliwości dla nas.
Aby wykonywany zawód sprawiał Wam wiele radości, satysfakcji i był lepiej wynagradzany. Bądźcie szczęśliwi, bo Wasz humor udziela się nam i pomaga przyswajać wiedzę.
Nauczycielom Zespołu Szkół Centrum Edukacji im. Ignacego Łukasiewicza w Płocku, a szczególnie naszej wychowawczyni, pani Agnieszce Zielińskiej – klasa IIH
Filed under Bez kategorii
humaniscizsce 